Η Αθήνα δεν είναι απλά μια πόλη. Η Αθήνα είναι η πόλη που θα βρει κανείς τον ξεχασμένο εαυτό του. Είναι η πόλη της μεταμόρφωσης και της μετεμψύχωσης. Από τη στιγμή που πατάς το πόδι σου εκεί μπορείς να γίνεις όποιος θέλεις χωρίς να σε νοιάζουν τα αδιάκριτα βλέμματα των περαστικών. Θες να είσαι τραγουδιστής ΓΙΝΕ! Θες να είσαι ηθοποιός, ΓΙΝΕ! Θες να είσαι πλανόδιος, ΓΙΝΕ! Η Αθήνα σε μεταλλάσσει στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Αυτό έχω καταλάβει εδώ, 5 μήνες που την έζησα. Και από την καλή αλλά και από την ανάποδη.
Ρε, την Αθήνα είναι για να την ερωτεύεται κανείς! Είναι οι μυρωδιές του ξακουστού γυράδικου που πάρα δίπλα ξεπροβάλει ο σερβιτόρος κρατώντας ένα δίσκο γεμάτο λαχταριστό σούσι. Είναι οι στάχτες που άφησε το δωδεκάθεο και τις αγναντεύουμε από τον Παρθενώνα βάζοντας τον σταυρό μας δοξάζοντας την πλάση Του. Είναι ο ήχος του μπουζουκιού με τη ροκ κιθάρα. Είναι αυτά που με μάγεψαν και μέρα να μην την νοσταλγώ δεν περνά! Κοσμοσυρροή ανθρώπων, σκυλιών και θεών μαζεύονται καθημερινά στην Ερμου για να πιουν, να αγοράσουν και να θαυμάσουν.
Τους παρακολουθείς όμως και σκεύτεσε πως αυτοί οι τοίχοι τους πλακώνουν τη καρδιά, θέλουν ένα κόσμο κάπως πιο μεγάλο. Γι’ ‘αυτό μεταφέρονται στα Βραχάκια. Τόσο πιο κοντά στον Παρθενώνα, όσο πιο κοντά στη αποθέωση. Σαν αγναντεύουν από ψηλά θυμούνται τους προγονούς τους και αναρωτώντες τι πήγε λάθος αφού Κλέφτες και αστυνόμοι σαν τρελοί να τρέχουν ναι τόσο μισιούνται πια που δεν αντέχουνε να ζουν οι μεν από τους δε ξεχωριστά. Έτσι είναι η Αθήνα, από τη μια θύτης και από την άλλη θύμα. Εσύ διαλέγεις το ρόλο σου!
Το βράδυ όμως είναι αλλιώς. Όλα είναι πιο ψυχεδελικά, σουρεαλιστικά. Όλα γίνονται ένα με εσένα. Η Αθήνα είσαι εσύ και μπορείς να την ζήσεις όπως θέλεις. Ξεκίνα από Μοναστηράκι- Ψυρρή- Ομόνοια - Πανεπιστήμιο- Σύνταγμα. Λεπτό δεν θα περάσει που να μην παρασύρεσε από της μουσικές, τις μυρωδιάς και την εναλλακτικότητα που θα ανακαλύψεις. Άφησε τις αισθήσεις σου να σε παρασύρουν στο πιο ελληνικό τραγούδι που άκουσες ποτέ! Τη άτυπη συμφωνία της φύσης και του ανθρώπου. Ο αέρας να αναστήνει τα πεθαμένα φύλλα, το τελευταίο χαζοπούλι να τσιτσιρίζει πηγαίνοντας στη φωλιά του και η πενιά του κυρ Θανάση να μην έχει τελιώμο...
Αυτή είναι η Αθήνα λοιπόν από τα δικά μου μάτια. Μια χούφτα μυστηρίου και μία μία ιδέα από νέκταρ και αμβροσία. Τι περιμένεις λοιπόν? Αφέσου.
ΕΔΩ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΤΙΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΜΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:
Αυτή η μηχανή ανήκει σε ένα ταξιδιώτη που ήταν στο Θησείο και από εκεί πουλάει
σουβενιρ για τα επόμενα του ταξίδια.
Οι προσπάθειες για διατήρηση του Παρθενώνα.
Η γραφική, απλή και γνήσια Πλάκα
No comments:
Post a Comment