Με τζίνα τζαι με τ' άλλα έκατσα να φάω τζαι έκατσε τζαι τζίνη κοντά μου τζαι τυχαία άρκεψε κουβέντα για τη θεία μου που εν έγκύος τζαι ήντα ωραία, τζαι μάνα μου να χαμε ζαι εμείς ένα βρεφούι, τζαι πάει πολλίς τζαιρός (3 χρόνια-"πολλύς" τζαιρός). Εγώ απλά εκάθουμουν τζαι έβλεπα την όπως βλέπει ο Αναστασιάδης τον Ακιτζί που λαλεί λαλεί τζαι προσπαθεί να καταλάβει τι εννοεί.
Ως απομηχανής θεός, τζίνη την ώρα έρκετε τζαι ο παπάς μου στο τραπέζι τζαι απλά καθάρα τζαι ανδρωπινα λαλεί μου:" Ε εμαθες το ?Η μάνα σου εν αγκαστρωμένη πάλε.."
??????WHAT????????????
"Γιατί? Πως? Εμένα ερωτήσετε με?" Είπα που μέσα μου γιατί που έξω μου εν έμπορα να μιλήσω αφού ελούθηκα τα κλάματα... Τζαι για να μεν σας τα πολυλογώ μετά που 15 λεπτά απόλυτης σιωπής τζαι συνομιλίας με το ταβάνι είπα τους το θρυλικό "Okay" τζαι έφια..ωσάν κυρία!
Εν εντάξη να κάμεις κοπελούθκια αλλά σκεύτου τζαι τζινη τη κόρη που εν να κραεί το μωρό μες το πάρκο τζαι να την ρωτουν :" Ου μάνα μου εν δικό σου?". Οι ενεν δικό μου εν της μάμας μου!!! That is an akward moment...
No comments:
Post a Comment